Bir Gezinti...

Elflerin bu uzak diyarında kendi halkından biriyle karşılaşmak hiç de fena bir şey değildi ancak elf hanımıyla yalnız kalmasını engelleyen neredeyse her şey onu rahatsız edecekti. Kızıl saçları, kahverengi gözleri olan insanın belindeki kılıç kesinlikle dikkat çekiyordu. Kaplanlara ilk saldıran da o olmuştu zaten. O ve kurdu kaplanlara saldırırken pek de iyi bir durumda değildi aslında. Hemen yanındaki elfin hüzünle yaptığı büyüyü de görmüştü tabii ki. Bunu yapmanın zorunluluk olduğunun farkına o da varmıştı ve kaplanları yakan büyüsüyle birlikte etrafa yayılan yanmış tüy ve et kokusu kesinlikle üçünün de burunlarına dolmuştu. Yine de bunların yanında son olarak bir şey daha karışmıştı havaya. Sıçrayan alevlerin yaktığı ağaçların kokusu entleri de uyarmadan önce şu ateşi söndürseler iyi olurdu. Aslında iyi olan bir halkın düşmanlığını kazanmak istemezdi. "Aquario!" Asasından çıkacak sular ağaçlara zarar veren bu alevleri bir seferde söndürse iyi ederdi. Daha önce entlerle de tanışmıştı ve huylarını bilirdi ancak ne kadar yakın olsa da ağaçlara zarar vermiş birine merhametleri olmazdı ağaç çobanlarının. Elf hanımını uyarmak istiyordu ancak içten içe pişmanlık duyduğuna ve gelebilecek birçok şeye karşı tetikte olduklarına emindi. Beklediği şey ise çoktan gelmişti işte. Bir ent onlara yaklaşmış ve uyarmakla yetinecek gibi görünüyordu. Tabii bundan önce ağaçların büyük bir kısmını da söndürmüştü. Yine de bu entte ona tanıdık gelen bir şeyler vardı.

Out: İki eldir yazmaya çalışırken yeni mesaj geldi. Yeni mesajları hesaba katarak editlemektense sonuna birkaç cümle ekledim. Umarım sorun olmaz.

"Sayın elf kraliçesi. Bu büyüyle buradaki ağacın üstündeki böcekleri, yuva yapmış sincapları dondurup öldürmek mi istiyorsun? Senin gibi bilge biline bu yakışmadı. Sen ve yanındaki insanların derhal bu ormanı terk etmenizi istiyorum. Yoksa bana da mı bir büyü ile saldırırsınız?"
Bella ent e :
"Kızı kurtarmak zorundaydım.Kızın gözlerimin önünde ölmesine izin veremezdim.Yinede hata yaptım çok pişmanım.Özür dilerim."

Bella büyük bir hata yapmıştı ve pişmandı.Asla böyle bir şey olmasını istemezdi asla. yinede başını öne indi.

Out:off hakannnnn.

"Özrünün karşısında buradan canlı ayrılmanıza izin vereceğim. Ama lütfen artık burada durmayın. Az önce ormanda yaşayan üç kaplanı öldürdünüz ve ağaçlara zarar verdiniz. Burada gördüğünüz ağaçların hepsi canlıdır ki sanırım sizde bunu biliyorsunuz. Buradaki bir ağacı yaktığınızda o ağacın hissettiği acı, sizin hissedeceğiniz acıyla aynıdır. Bir süre buraya ne siz ne yoldaşlarınız gelmesin... Şimdi fikrimi değiştirmeden gidin." Arkadan daha yaşlı bir ağaç yaklaşıyor ve,
"Burada neler oluyor?"
İkisi bir süre konuşuyor sessiz sessiz. Siz hiçbir şey duyamıyorsunuz. Sonra sizi azarlayan ent gidiyor, ondan daha büyük ve daha yaşlı olan ent yaklaşıyor.
"Gerçekten bunları görmek çok acı kraliçem. Lakin sizin hatırınıza sizi bağışlamaya karar verdik. Daha dikkatli olduğunuz sürece burada istediğiniz kadar kalabilirsiniz. Ama lütfen canlılara karşı daha dikkatli olun. O kızı korumak için başka canlıları feda etmeye çekinmediniz, zira hiçbir canlının hayatı başka bir canlının hayatından daha değerli değildir. Bu biz entlerin görüşüdür. Şimdi sizi yalnız bırakıyorum." diyor ve oradan ağır adımlarla uzaklaşıyor.

"Gerçekten bunları görmek çok acı kraliçem. Lakin sizin hatırınıza sizi bağışlamaya karar verdik. Daha dikkatli olduğunuz sürece burada istediğiniz kadar kalabilirsiniz. Ama lütfen canlılara karşı daha dikkatli olun. O kızı korumak için başka canlıları feda etmeye çekinmediniz, zira hiçbir canlının hayatı başka bir canlının hayatından daha değerli değildir. Bu biz entlerin görüşüdür. Şimdi sizi yalnız bırakıyorum."

Bella nın gözleri dolmuştu.Ent e dönüp:"Haklısınız özür dilerim" dedi.
Kayaların birinin üstüne oturdu.Ağlamaya başladı Bella hemde yüksek sesle,kimsenin olup olmadığını düşünmeksizin...
Hiç tanımadığı bir kız için her şeyi riske attı.Bu onun zayıflığının bir göstergesi miydi.Yoksa iyi biri olduğunun mu?
Kendi kendine; Ben ailesinin sözünden çıkmayan küçük bir kızım sadece.Kraliçeliği haketmemiş biriyim ailem soylu biri olduğu için Kraliçeyim.Haketmiyorum...

Yanındakilere dönüp:
"Özür dilerim sizden,sizi bu olaylara dahil etmek istemezdim." dedi.

Elf in Elf kraliçesi olduğunu öğrenmişti bu sayede.Ama Jess in tecrübesizliğinin sonucunda herşey berbat olmuştu.
Üzgündü Jess.Onun hayatını kurtarmak için kendini riske attı ve şimdi ağlamaya başlamıştı kraliçe.
Yanına gidip Çok üzgünüm benim yüzümden oldu dedi Jess.
Ben kaplanlara saldırmasaydım bunlar olmazdı.

Ardından Belanor a baktı tedirgin bakışlarla.Ne söyleyeceğini merak etti....

Jess gerçekten çok üzgündü.Belanor'u dinledikten sonra hata yaptığını iyice farketmişti.Böyle bir şey yaptığı için çok pişmandı.Elf kraliçesinden defalarca özür diledi.

"Kraliçem gerçekten çok üzgünüm...Sizi zor durumda bırakmak istemezdim.Çok sabırsız olduğumu biliyorum.İkinizden de çok özür dilerim.Size karşı büyük bir utanç duyuyorum.Beni affetmenizi istiyorum."

Kendine de bir söz vermişti Jess.Bir daha sabırsız olup başka kişilere zarar vermeyecekti artık.Bu sözünü tutacağınada içtenlikle inanıyordu...

"Burada sizin bir suçunuz yoktu leydim." dedi Estelda her zamanki kibarlığıyla.Bella onun yanında kendini çok huzurlu hissetmişti.İlk kez bir insana bu kadar güvenmişti.Ona sımsıcak birşekilde gülümsedi yine
Ailesi elflerden başkasına güvenme deselerde bu doğru değildi.
Nancy nin dedikleri çıkıyor bir bir... Ailem beni kontrolü altına aldı baskılardan kurtulamıyorum... diye iç geçirdi.
Estelda kız a biraz sert çıkmıştı.
"Sana gelince... Aslında kendine gezgin diyemeyecek kadar sabırsız birisin. Bu acelecilik bir savaşta onlarca cana mal olabilirdi. Unutma ki bir kez pusudakiler fark edildiğinde ok ve yayla gizlice dövüşen halkımız için umutsuz anlar başlar."
Haklıydı ama sonuçta herkes hata yapar.
Kız Bella'dan tekrar özür diledi.
"Kraliçem gerçekten çok üzgünüm...Sizi zor durumda bırakmak istemezdim.Çok sabırsız olduğumu biliyorum.İkinizden de çok özür dilerim.Size karşı büyük bir utanç duyuyorum.Beni affetmenizi istiyorum."
Bella nazikçe:"Önemli değil,nasılsa sorun çözüldü."

Kız ne kadar hatalı olsa da ben bunu telafi etmeliydim.Kız sabırsız bense acemi davrandım.
Bella kıza kızamıyordu bile.Çünkü anlamsız bir şekilde kendine yakın hissetmişti onu.Aslında anlamsız değil...
Aynı hırsla,bakan gözler,aynı şiddet,aynı sabırsızlık.Bu kız bana Nancy i hatırlatıyor...

Elf kraliçesi Isabella'nın onu affetmesine çok sevindi Jessica.Onu anlayacağını biliyordu.Çünkü o çok iyi birine benziyordu.Yanındaki Gezgin lideri de tabiki...Jess ikisini de çok sevmişti.Onları daha yakından tanımak istiyordu ve onlara:

"Kraliçem size çok teşekkür ederim.Beni affetmeniz büyük bir incelikti.Size zarar vermek hiç istemezdim.Liderim bana sert çıkmakla haklıydınız.Sizin de beni affetmenizi dilerim.Sizlerle daha yakından tanışmak isterim.Tabi sizde isterseniz..." dedi Jessica.

Onlarla tanışmayı çok isterdi.Böyle büyük mevkilerde olan kişilerle tanışmak hayaliydi.Şimdi de bu hayalini gerçekleştirecek bir şansı vardı Jessica'nın.Bu yüzdende çok mutluydu.Bu mutluluğu yüzündende okunuyordu.İçinden onların "evet" demesi için dua ediyordu.

"Lütfen onlarla yakından tanışabileyim.Onları tanımayı çok istiyorum." diyordu Jess içinden.Belki de onlar Jess'in macera arkadaşı bile olabilirdi.Jess bunu da çok istiyordu.Sonra da onların cevabını heyecanla beklemeye devam etti.

Jess tedirgin bakışlarla bakarken "Hatanı affediyorum, ancak bir daha bu tür bir şey yapmaman gerektiğini unutma. Bazen kelimeler kılıçlardan daha etkili silahlar olabilir. Karşındaki bir hayvan bile olsa." dedi Belanor.
Böylece Jess in yüzünde bir gülümseme belirdi.Hatasını kabul edercesine başını öne eğdi.Sanki sürekli öğüt alan yaramaz bir çocuk gibi hissetti kendini.Bu iyi bir his değildi.
Ardından Belanor "Bizi daha yakından tanımaya gelince... Bunun için ileride bolca zamana sahip olacaksın. Özellikle de gizlice ve gölgelerde büyüyen, bir gün savaşmamız gerecek olan karanlıkla olacağını tahmin ettiğim savaştan sonraki huzurlu günlerde. Şimdilik yalnız kalmamıza izin verirsen daha iyi olur." dedi.
Jess bu sözleri duyunca gözleri dolmuştu.Bu kadar hayran olduğu bir insan onu tanımak için hiç bir çaba sarfetmemişti.Oysa Jess onu tanımak için çok hevesliydi.
Savaştan sonra mı!Savaştan sonra vaktimiz olmaz belki diye düşündü kızgınlıkla.
Ama usulca ve umursamaz bir tavırla Peki. dedi .
Arkasını döndü ve gitmek için yeltendi.Ama birden durdu ve Edel diye haykırdı.Gözünün önünde yoktu.Çok endişelendi.Sağa,sola hızla döndü.
Daha sonra gözüne ilişti Edel.Yerde yatıyordu.Yaralıydı.
Jess kendine kızdı. "Özür dilerim dostum,seni nasıl unuttum,nasıl boş bıraktım,çok özür dilerim" dedi.
Edel ın başına diz çöktü ve ne yapacağına karar vermeye çalıştı.

"Kraliçem size çok teşekkür ederim.Beni affetmeniz büyük bir incelikti.Size zarar vermek hiç istemezdim.Liderim bana sert çıkmakla haklıydınız.Sizin de beni affetmenizi dilerim.Sizlerle daha yakından tanışmak isterim.Tabi sizde isterseniz..." demişti Jessica.
Ben onu yakından tanımayı çok isterdim.Ona kendimi o kadar yakın hissetmiştim.Kız kardeşime duyduğum özlem biraz olsun azalmıştı. diye kendi kendine söylendi Bella.
Ama Estelda:"Bizi daha yakından tanımaya gelince... Bunun için ileride bolca zamana sahip olacaksın. Özellikle de gizlice ve gölgelerde büyüyen, bir gün savaşmamız gerecek olan karanlıkla olacağını tahmin ettiğim savaştan sonraki huzurlu günlerde. Şimdilik yalnız kalmamıza izin verirsen daha iyi olur." deyince kız bir anda donakaldı.
Gerçekten bu kadar kızmış mıydı ona? diye düşündü Bella.
Kızın gözleri doldu.Estelda'yı tanımayı çok ister gibiydi.Ona büyük bir hayranlık duyduğu apaçık.
Birden Edel! sesiyle irkildi Bella.Kızın yanında duran kurt Edel yaralanmıştı ve kız onu farkedemeyecek kadar bize odaklanmıştı.Ya da Estelda'ya.

Bella hemen kıza dönüp "Yardım edebilirim isersen." dedi.
Sonra gözlerini kapattı hafif bir ses tonuyla "Violet"dedi.
Ardından Bella'nın evcil hayvanı Violet geldi.Mor kanatları olan güzel bir kelebekti.
Violet Edel ın yanına gitti ve kanatlarıyla biraz dokundu ona...

Bella yaralı hayvan a odaklanmışken birden bir haberci elf çıkageldi.
"Efendim, bu haberi elf kraliçesine ulaştırmam gerekiyordu ancak sizin de bunu bilmeye hakkınız olduğu kesin. Sırtlanlar ve sırtlarındaki yüzlerce ork, troller ve birçok karanlık yaratık Camelot kapılarında."
Bella'yı bir endişe kaplamıştı bir anda.Hemen oraya gitmek istedi.
Sanki içini okumuş gibi birden Estelda'dan şöyle bir öneri geldi.
"Benimle gelecek misiniz leydim? Müttefiğimiz Camelot'a yardım için. Sen de köpeğinle ilgilendikten sonra yardıma gelmelisin Jessica."
Bella kabul edecekti ancak diyarın kalbine gidip olayı haber vermeliydi.Sonra gözüne Jessica ilişti.Jessica'ya dönüp:
"Jessica Umbrella köpeğinle ilgilendikten sonra.Sana önemli bir görev vereceğim.Bunu yaparsan çok mutlu olurum." dedi Bella.
Ardından "Diyarın Kalbine gidip durumu anlat.Benim Camelot'a gittiğimi savaşa katılmak isteyenlerin de Camelot'a gelmelerini söyle." diye devam etti.
Estelda nın teklifini kabul edercesine kafa salladı.Ata bindi.

Jess Edel la ilgilenirken haberci gelmişti.
"Efendim, bu haberi elf kraliçesine ulaştırmam gerekiyordu ancak sizin de bunu bilmeye hakkınız olduğu kesin. Sırtlanlar ve sırtlarındaki yüzlerce ork, troller ve birçok karanlık yaratık Camelot kapılarında."
Jess hem hüzün hem de heycan yaşamıştı.Yaşadığı yer tehtid altındaydı bu nedenle üzgündü ama ilk kez savaşa katılacağı için heycanlıydı.Ama bu kez hata yapmayacaktı.
Daha sonra Belanor elf kraliçesini götürmek istemişti.Kendi ırkından birini değilde onu.
Aptal kız!tabi ki onu seçicek o bir kraliçe diye söylendi.
Jess kraliçeyi çok kıskanmıştı.Ama şimdi bunlarla uğraşacak zaman yoktu.
Kraliçe Jess ten birşey rica etti.
"Jessica Umbrella köpeğinle ilgilendikten sonra.Sana önemli bir görev vereceğim.Bunu yaparsan çok mutlu olurum.Diyarın Kalbine gidip durumu anlat.Benim Camelot'a gittiğimi savaşa katılmak isteyenlerin de Camelot'a gelmelerini söyle."
Kraliçe için birşey yapmak hoşuna gitmesede bu acil bir durumdu ayrıca ona borçluydu.Edel ı iyileştirmişti.
Jess kraliçeye Tamam dedi.Edel ı aldı ve yola çıktı.